De man is diezelfde middag aangehouden. Hij bleek ruim een jaar een relatie met haar te hebben gehad. Hij had het meisje leren kennen tijdens een stage op haar school. Op haar iPad werden seksueel getinte berichten tussen hen gevonden. Volgens de man was het meisje op 30 december bij hem thuis en hadden zij ruzie gekregen. Er is toen een stoeipartij ontstaan, waarbij hij een arm om haar keel had. Hierna constateerde hij dat zij was overleden. Hij verklaart zich niet te kunnen herinneren wat er op dat moment precies gebeurd was. Daarna heeft hij geprobeerd de sporen die naar hun relatie leidden te wissen. Haar lichaam heeft hij achterop haar fiets naar het parkje gebracht. Tijdens het politieonderzoek is kinderporno op zijn laptop en telefoon gevonden.

De rechtbank vindt bewezen dat de man zich schuldig heeft gemaakt aan doodslag, het wegvoeren van haar lichaam, ontucht en het bezit van kinderporno. Hij wordt vrijgesproken van moord, omdat niet bewezen is dat hij het meisje met voorbedachten rade heeft gedood. Er zijn geen aanwijzingen dat hij van tevoren een plan had gemaakt om haar om het leven te brengen.

De rechtbank heeft er bij het vaststellen van de hoogte van de straf rekening mee gehouden dat de nabestaanden van het meisje diep leed is aangedaan en de rechtsorde ernstig is geschokt. Het is voor de nabestaanden extra pijnlijk geweest dat het lichaam van het meisje bij een boom in een park, op een openbare plek, is achtergelaten.

Onderzoekers van het Pieter Baan Centrum hebben vastgesteld dat de verdachte een persoonlijkheidsstoornis heeft en een seksuele voorkeur voor meisjes in de puberleeftijd. Volgens het advies van de psychiater en psycholoog is de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar, is er gevaar voor herhaling en moeten zijn persoonlijkheidsproblemen worden behandeld. De rechtbank heeft het advies overgenomen en de verdachte naast de gevangenisstraf tbs met dwangverpleging opgelegd.

De rechtbank heeft de gevangenisstraf niet bekort om de tbs-behandeling zo snel mogelijk te kunnen laten beginnen. Ook heeft de rechtbank in het vonnis niet geadviseerd om op een eerder tijdstip met de dwangverpleging te beginnen, zoals de verdachte heeft gevraagd. Volgens de rechtbank zouden de doelen van de gevangenisstraf, vergelding en normbevestiging, dan onvoldoende tot gelding komen. Ook zou bij een eerder begin van de tbs-behandeling de mogelijkheid bestaan dat de opgelegde gevangenisstraf uiteindelijk wordt bekort. Dat vindt de rechtbank niet wenselijk.